درآن لحظه شاید حتی ساموئل هم تصور نمی کرد جوانی که با آن شور و حرارت متواضعانه مقابلش ایستاده روزی با نام " رضا بیک ایمانوردی " در سینمای ایران مشهور می شود بطوریکه برای امضای قرارداد بازی در فیلم ها وقت چند ماهه می دهد!
خاچیکیان خود در مصاحبه ای با نگارنده درباره آن روز و چگونگی هنرپیشه شدن "بیک ایمانوردی"گفت:" آن جوان من را آقای خاچیک خطاب کرد و به زبان ترکی شروع به حرف زدن کرد که من از همین جسارت او خوشم آمد و دلم نیامد خواهشش را زمین بیندازم و به راننده ام گفتم کارت استودیو را به وی بدهد تا در اولین فرصت در آنجا ملاقاتش کنیم .البته گفتم که فعلا در میانه فیلمبرداری فیلم فریاد نیمه شب هستیم و امکان اینکه او در آن فیلم بازی کند وجود ندارد .ولی بعد به فکرم رسید که برای امتحان هم که شده در یک صحنه کوتاه از او بازی بگیرم."

ژان لوگ گدار، یکی از بنیانگذاران موج نوی سینمای فرانسه و از کاشفان سینمای آمریکا، حالا علیه سینما قد علم کرده و با اعلام مرگ سینما و دهن کجی به قواعد آن، خود را "مولف" نمی داند.

 سینمای مولف، موج نو و گدار
  در صحبت از تئوری های سینما، نظریه مولف هنوز قرص و محکم به نظر می رسد و هنوز کارگردان یک فیلم، "خالق" یا "مولف" آن قلمداد می شود و گدار به عنوان یکی از نویسندگان مجله "کایه دو سینما" در دهه پنجاه و یکی از بنیانگذاران موج نو، یکی از چهره های شاخص در این نظریه است.

رابرت دنیرو در فیلم «دوستان خوب»
رابرت دنیرو یکی از قوی‌ترین بازیگران سینمای آمریکا و از آخرین نمایندگان نسلی است که هنر بازیگری را با هوشمندی و تسلط حرفه‌ای همراه کردند. روز هفدهم اوت مصادف است با شصت و پنجمین سالگرد تولد این هنرپیشه پرتوان آمریکایی.

  از نظر کِن لوچ، کارگردان سرشناس بریتانیایی، سینما با گریفیث آغاز می‏شود. البتّه بماند که از نظر ایشان سینما با کیارستمی هم به اتمام می‏رسد. چرا که فعلاً به آغاز سینما کار داریم و نه پایان آن. باید گفت که نظر آقای لوچ اگر کاملاً درست نباشد، تقریباً به حقیقت نزدیک است.
دیوید دبلیو گریفیث، این کارگردان اصالتاً بریتانیایی هالیوود که والدینش از ولز به ایالات متّحده‏ آمریکا مهاجرت کردند، نقش عمده‏ای در شکل‏دهی سینما داشت تا جایی که به عقیده‏ صاحب‏نظران، گریفیث نخستین فیلم بلند تاریخ سینمای آمریکا را ساخت؛ یعنی تولّد یک ملّت. با این حساب می‎توان فیلم تولّد یک ملّت را تولّد فیلم بلند دانست، اما سینما پیش‎تر از این متولد شده بود. 

کن لوچ متولد هفدهم ژوئن ۱۹۳۶ در وارویک شایر بریتانیا در ابتدا به آکسفورد رفت تا حقوق بخواند اما در عوض مجذوب بازیگری شد و عضو کلوب تئاتر تجربی همانجا شد. او بازیگری را در تئاتر آغاز کرد ...

اما بعد با پیوستن به BBCدر سال ۱۹۶۱ کارگردانی را تجربه کرد و همکاری او با تهیه کننده ای به نام تونی گارنت به خلق مجموعه ای از مستندهای دراماتیک برای BBC انجامید. یکی از این اپیزودها تحت عنوان کتی به خانه بیا که در سال ۱۹۶۵ تولید شد مشکل بی خانمانی شهروندان و سطح رفاه مردم بریتانیا را هدف قرار داد. «کتی به خانه بیا» به عنوان یکی از جنجالی ترین فیلمهایی که توسط BBC تولید شد به تغییراتی بنیادین در قانون و اساسنامه این کشور در ارتباط با افراد بی خانمان انجامید.

نوشته نیما حسین‌پور
داستان فیلم:

تألیف: نیما حسین‌پور

فاکوندو کابرال، یکی از مشهورترین خوانندگان موسیقی فولکلور در آمریکای لاتین در گواتمالا سیتی، پایتخت گواتمالا کشته شده
است. آقای کابرال که آرژانتینی و ۷۴ ساله بود، از هتل محل اقامت خود راهی فرودگاه بود که مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
هدف ضاربین از حمله به آقای کابرال مشخص نشده است. آقای کابرال برای اجرای کنسرت به گواتمالا سفر کرده بود.
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو، در سال ۱۹۹۶ فاکوندو کابرال را "سفیر جهانی صلح" خود نامیده بود.
مشهورترین ترانه آقای کابرال "من متعلق به اینجا و آنجا نیستم" (No Soy de Aqui ni Alla) است که به زبان های زیادی اجرا شده است.

سِر چارلز اسپنسر چاپلین (۱۶ آوریل ۱۸۸۹ - ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷) یکی از مشهورترین بازیگران و همچنین کارگردان و موسیقی‌دان برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند.
چاپلین در زمینه سینما بیش از ۶۵ سال فعالیت کرد که شروع فعالیتهای وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن ۸۸ سالگی ادامه یافت. وی در سال ۱۹۱۹ همراه با تعدادی از دوستان سینمایی خود اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد.
مارتین سیف در کتابی تحت عنوان چاپلین: یک زندگی می‌نویسد: چاپلین فقط بزرگ نبود، او غولی بود.

جمشید پیمان

ادیت پیاف که نام اصلی او «ادیت جوواننا گاسیون» بود از پدری فرانسوی و مادری ایتالیائی در پاریس زاده شد. مادرش در کافه‌ها می‌خواند و پدرش آکروبات بود. مادرش در کودکی او را رها کرد و ادیت نزد مادربزرگ پدری خود بزرگ شد که روسپی‌خانه‌ای را در نرماندی اداره می‌کرد.